Egzekucja komornicza przeprowadzana jest, gdy mimo wydanej przez sąd decyzji dłużnik nadal nie reguluje swoich zobowiązań. Zadaniem komornika jest skuteczne przeprowadzenie postępowania, czyli z majątku dłużnika ściągnąć to, co prawnie należy się wierzycielowi.
We wniosku egzekucyjnym wierzyciel uwzględnia sposoby prowadzenia egzekucji. Najczęściej jest to zajęcie: wynagrodzenia, rachunku bankowego, wierzytelności, nadpłaty podatku, emerytury, renty, ruchomości i nieruchomości.

Zajęcie wynagrodzenia – jest najczęściej stosowanym sposobem ściągnięcia długu. Komornik wysyła zapytanie o płatnika składek do ZUSu, tak dowiaduje się kto jest naszym pracodawcą. Komornik może zająć do 50% naszego wynagrodzenie i do 60% w przypadku należności alimentacyjnych. Wynagrodzenie nie zostanie zajęte, jeśli zarabiamy poniżej najniższej krajowej (wyjątkiem są należności alimentacyjne, które nie obowiązuje kwota wolna od zajęcia). Praca na etat chroni dłużnika przed zbyt dużą kwotą zajęcia komorniczego. Jeśli pracujemy na niepełny etat, kwota wolna od zajęcia jest proporcjonalnie mniejsza.
Od 1 stycznia 2019 zmieniły się zapisy kodeksu postępowania cywilnego w zakresie egzekucji komorniczej umowy zlecenie. Wcześniej komornik miał prawo do zajęcia 100% wynagrodzenia. Obecnie, jeśli umowa zlecenie jest jedynym źródłem dochodu, obowiązują takie same przepisy jak przy umowie na etat.

Zajęcie rachunku bankowego – najszybszy i najprostszy sposób na zaciągnięcie długu, dłużnik jest tylko informowany przez bank o zajęciu konta. Zajęciem objęte są środki, które znajdują się na koncie oraz te, które dopiero na niego wpłyną. Komornik ma obowiązek pozostawić na koncie 75% minimalnego wynagrodzenia.

Zajęcie ruchomości – Na wniosek wierzyciela, komornik może zająć ruchomości, które są we władaniu dłużnika. Nowe przepisy chronią jednak ruchomości osób trzecich, jeśli udowadniamy, że nie są one naszą własnością. W sytuacji, gdy nasza własność, którą chce zająć komornik znajduje się u osoby trzeciej, komornik może ja zająć tylko po otrzymaniu zgody tej osoby i przyznaniu, że dana rzecz jest własnością dłużnika. Komorni umarza postępowanie egzekucyjne, jeśli przedstawimy dowód na piśmie, że zajęte rzeczy nie są naszą własnością. Komornik może zabrać nam wszystko, co można spieniężyć, by spłacić dług. Najczęściej są to ruchomości tj. sprzęt RTV, samochody, komputery, telefony, narzędzia czy inne pojazdy. Zajmowane są wszystkie przedmioty, jakie stanową jakąś wartość, a nie są niezbędne do podstawowego funkcjonowania dłużnika i jego rodziny.
Egzekucji nie podlegają rzeczy osobiste tj. pościel, bielizna, ubranie. Komornik nie może zabrać zapasów żywności, opału, przedmiotów do nauki czy AGD niezbędnego do życia np. lodówki, kuchenki, łóżek, stołu krzesłami w liczbie niezbędnej do normalnego życia.

Zajęcie nieruchomości – Komornik zajmie dom, mieszkanie, działkę, garaż, nawet jeśli dłużnik jest współwłaścicielem. Komornik ma obowiązek powiadomić drugiego właściciela o zajęciu. On zaś może się zgodzić lub nie zgodzić z zajęciem. W takim przypadku komornik musi uzyskać klauzulę wykonalności zajęcia na współwłaściciela lub umorzyć egzekucję z tej nieruchomości.
Komornik dokonuje wstępnego oszacowania nieruchomości. Wartość rynkową nieruchomości określa rzeczoznawca majątkowy. W ramach pierwszej licytacji cena wywoławcza wynosi 3/4 oszacowanej kwoty, w drugiej – 2/3, sama licytacja prowadzona jest do momentu zamknięcia przetargu.